انتخاب سیستم تهویه مطبوع جهت سرمایش و گرمایش فضاها ساختمان، نقشه اصلی در پارامترهای عملکردی سیستم، تامین شرایط آسایش، محدودیت های ابنیه و سازه، هزینه های اولیه، هزینه های بهره برداری و نت را در پروژه خواهد داشت. از این رو انتخاب سیستم تهویه مطبوع مناسب برای پروژه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
دستگاه چیلر تراکمی هوا خنک به جهت تسهیل در امور بهره برداری، عدم محدودیت در خصوص ایجاد رسوب در سیستم، تسهیل در امور بهره برداری، عمر طولانی دستگاه و همچنین کاهش فضای اشغالی در موتورخانه به عنوان مولد سرمایش مرکزی در ساختمان، چه از لحاظ قابلیت اطمینان در تامین برودت مورد نیاز و چه از دیدگاه هزینه های اولیه و جاری در پروژه مناسب است.
در انتخاب مولد سرمایش مناسب برای پروژه، انتخاب پایانه های سرمایش میتواند نقش اساسی در فاکتورهای عملکردی و هزینه ای در پروژه داشته باشد. دستگاه هواساز با کویل سرمایش آبی و همچنین دستگاه فن کویل و یا داکت فن کویل، رایج ترین دستگاه های توزیع سرمایش و گرمایش در ساختمان هستند. در این مقاله نحوه عملکرد هریک از این دو سیستم معرفی میشود و با استناد به آنالیز های فنی، مالی و همچنین مدت زمان اجرای هر یک از سیستم های مذکور، سیستم تهویه مطبوع مناسب برای این ساختمان از طرف این پیمانکار به کارفرمای محترم پروژه پیشنهاد شده است.
پایانه های توزیع سرمایش و گرمایش
به طور کلی سیستم های گرمایش و سرمایش بر حسب سیال انتقال دهنده حرارت و برودت به سه دسته اصلی آبی، هوایی و تلفیقی تقسیم بندی می شوند. در سیستم های آبی سیال انتقال دهنده حرارت و برودت آب است و از طریق سیستم لوله کشی به دستگاه های جانمایی شده در ساختمان، منتقل می شوند. آب به علت ظرفیت گرمایی ویژه بالا، توانایی انتقال حرارت بیشتری را در واحد حجم دارد و در نتیجه فضای کمتری جهت انتقال حرارت و برودت به دستگاه مورد نیاز است.
دستگاه فن کویل
دستگاه فن کویل یکی از متداول ترین توزیع کننده های حرارتی و برودتی است و انعطاف پذیری بالا در بهره برداری را خواهد داشت. فن کویل ها غالبا در کاربری های اداری، تجاری و مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد. دستگاه های فن کویل در انواع مختلف سقفی، کانالی و کاستی ساخته می شوند و بسته به محدودیت های معماری و همچنین میزان برودت مورد نیاز پروژه می توان از هر یک از آن ها استفاده کرد.
انتقال سیال بین مولد حرارت و برودت پایانه های توزیع، توسط سیستم لوله کشی انجام می شود و به همین دلیل فضای کمتری را نسبت به هواساز اشغال میکند.
مزایای دستگاه فن کویل
- استقلال دمایی به تفکیک هر فضا در یک منطقه آسایشی
- کاهش فضای اشغالی در سقف کاذب و عدم نیاز به رایزرهای کانال کشی
- مدت زمان اجرا و نصب سیستم به نسبت دستگاه هواساز
- هزینه تامین و اجرای پایینتر به نسبت سیستم تهویه مطبوع هوایی
- قابلیت تنظیم دما به وسیله ترموستات اتاقی به تفکیک هر فضا
- انعطاف پذیری بالا در نوع و ظرفیت دستگاه
- هزینه تعمیر و نگهداری پایین
- هزینه پایین جهت سیستم کانال کشی تهویه مطبوع در نوع داکت فن کویل
- عدم نیاز به شیرآلات کنترلی با هزینه تامین و تعمیرات بالا با استفاده از لوله کشی ریورس
- کاهش هزینه های انرژی در زمان میان باری
معایب دستگاه فن کویل
- نیاز به اجرای سیستم لوله کشی تهویه مطبوع و کندانس
- احتمال بروز نشتی در سیستم لوله کشی
- عدم قابلیت استفاده در تامین هوای تازه در مدل های سقفی توکار و کاستی
دستگاه هواساز
هواساز یکی از کامل ترین سیستم های تهویه مطبوع است که علاوه بر تامین سرمایش و گرمایش، می تواند عملیات رطوبت زنی، رطوبت گیری و فیلتراسیون هوا را هم انجام دهد. یک هواساز متشکل از فیلتر هوا، کویل سرد، کویل گرم، فن دمنده و همچنین تجهیزات جانبی که به فراخور نیاز میتواند مورد استفاده قرار بگیرد، تشکیل شده است.
کویل سرد و گرم آبی هواساز توسط لوله کشی به دستگاه مولد برودت و حرارت متصل می شود. هواساز هوای مطلوب مورد نیاز ساختمان را تامین می کند و از طریق کانال های هوا وارد محیط میکنند. هوایی که وارد محیط می شود توسط منابع مختلف حرارت و برودت از شرایط مطلوب خارج شده و توسط کانال های برگشت به هواساز برگشت داده می شود.
بخشی از هوای برگشتی به هوای آزاد منتقل شده و هوای تازه مورد نیاز فضاهای مختلف جایگزین می شود. هوای تازه و هوای برگشتی در جعبه اختلاط (Mixing Box) مخلوط و وارد بخش فیلتراسیون هواساز میشود و با گذر از کویل سرد و گرم به شرایط مطلوب تهویه رسیده و وارد توسط فن و سیستم کانال کشی در فضاهای مختلف ساختمان توزیع میشود. این نوع سیستم راندمان بالایی دارد و مناسب کاربری های تجمعی مانند رستوران، مراکز تجاری، کارخانجات صنعتی، آمفی تئاتر ها و هر فضایی که نیاز برودتی بالا و در عین حال دارای منطقه دمایی و آسایشی یکسان، می باشد.
مزایای دستگاه هواساز
- عدم نیاز به لوله کشی آب سیستم تهویه مطبوع در داخل ساختمان
- کیفیت بالاتر هوا به جهت فیلتراسیون کامل
- امکان استفاده در تامین با برودتی و حرارتی بالا
- قابلیت استفاده در سیستم های هوایی با اهمیت با در بالانس هوا (اتاق تمیز، بیمارستان ها، کارخانه)
- قابلیت استفاده جهت تامین هوای تازه در ساختمان
معایب دستگاه هواساز
- اشغال فضای سقف کاذب خصوصا در کاربری هایی با محدودیت ارتفاع سقف
- عدم قابلیت کنترل دمایی به تفکیک هر فضا
- نیاز به لوله کشی از مولدهای سرمایش و گرمایش به دستگاه هواساز
- نیاز به اختصاص فضای مناسب جهت جانمایی دستگاه ها
- افزایش هزینه جهت ساخت استراکچر و نصب دستگاه
- افزایش زمان اجرا به نسبت سیستم فن کویل
- هزینه بهره برداری بالاتر در مقایسه با دستگاه فن کویل
- هزینه بالا جهت اجرای سیستم کانال کشی توزیع هوا
- هزینه بالا جهت تامین انرژی خصوصا در زمان میان باری
- قابلیت اطمینان پایین جهت تامین شرایط آسایش برای ساختمان ها با تفکیک فضای نسبتا بالا
- الزام به استفاده از دستگاه رزرو برای کاربری های تجمعی مانند این پروژه
آنالیز فنی سیستم های تهویه مطبوع
در این بخش براساس تمامی فاکتور های عملکردی و اقتصادی، و همچنین با در نظر گرفتن ضریب حساسیت مربوط به هر یک از پارامترهای تصمیم گیری، به آنالیز سیستم های مختلف قابل استفاده در پروژه شامل سیستم های مختلف هوایی، آبی و انبساط مستقیم، پرداخته شده است. براساس اطلاعات ارائه شده در جدول انتخاب سیستم، استفاده از چیلر تراکمی هوا خنک به همراه پایانه های توزیع فن کویل و دستگاه هواساز جهت تامین هوای تازه در پروژه بالاترین امتیاز را از جهت فنی خواهد داشت.
بدون دیدگاه