استاندارد محاسبه و انتخاب چیلر تراکمی
یکی از مهم ترین مراحل در طراحی سیستم سرمایش ساختمان ، محاسبه ظرفیت و انتخاب چیلر تراکمی است ، انتخاب نوع چیلر به معیار های مختلفی در طراحی سرمایش ساختمان بستگی دارد . ظرفیت سرمایش مورد نیاز ساختمان ، شرایط آب و هوایی محل پروژه ، مقدار میان باری سرمایش ساختمان و کاربری ساختمان معیار های مهمی در انتخاب چیلر تراکمی می باشد.
محاسبات ظرفیت اواپراتور چیلر تراکمی
در فرآیند های معمول تهویه مطبوع درجه حرارت آب خروجی از چیلر 42 تا 46 درجه فارنهایت بوده و درجه حرارت آب ورودی به اواپراتور چیلر 52 تا 56 درجه فارنهایت است ، به طوری که معمولا اختلاف دمای آب ورودی و خروجی چیلر 10 درجه فارنهایت می باشد. در صورتی که اختلاف دما برابر مقدار فوق در نظر گرفته شود به منظور محاسبه دبی آب برای ایجاد سرمایش در ساختمان می توان به ازای هر تن تبرید 2.4 گالن بر دقیقه دبی آب در نظر گرفت.
محاسبه ظرفیت کندانسور چیلر تراکمی
در کاربرد های متداول تهویه مطبوع درجه حرارت آب خروج از کندانسور آبی در چیلر های آبی معمولا 95 درجه فارنهایت می باشد. به عبارت دیگر در کندانسور آبی ، مبرد فوق گرم با آب سرد که از برج خنک کننده وارد کندانسور شده است ، انتقال حرارت انجام داده و بدین ترتیب آب به دمای 95 درجه فارنهایت رسیده و مبرد از حالت فوق گرم به حالت بخار اشباع و سپس مایع مادون سرد تبدیل می شود. آب 95 درجه فارنهایت نیز به برج خنک کننده بازگشته و با هوای محیط خارج به صورت تبخیری انتقال حرارت انجام داده و بدین ترتیب دمای آن به عددی حدود 8 درجه فارنهایت بالاتر از درجه حرارت مرطوب هوای محیط می رسد.
در محاسبات اولیه معمولا درجه حرارت آب خروجی از برج خنک کننده که وارد کندانسور آبی می شود 85 درجه فارنهایت فرض می شود. اگر درجه حرارت مرطوب محیط بالا باشد ، به طوری که دمای آب به حد کافی کاهش نیابد ، باید از برج خنک کننده بزرگ تری استفاده شود. در هر صورت ، اختلاف درجه حرارت ورودی و خروجی آب به کندانسور آبی چیلر حدود 10 درجه فارنهایت در نظر گرفته می شود. در این صورت به ازای هر تن تبرید از ظرفیت سرمایش چیلر 3 گالن بر دقیقه آب برای خنک کاری کندانسور مورد نیاز می باشد. با توجه به مطالب فوق مشخص می گردد که دبی در حال گردش در کندانسور حدود 25 % از دبی آب در گردش در اواپراتور بیشتر است. این بدان علت است که کندانسور باید علاوه بر غلبه بر گرمایی که مبرد در اواپراتور بدست آورده ، باید بر گرمای جذب شده توسط مبرد در کمپرسور نیز غلبه نماید.
ملاحظات انتخاب و نصب کندانسور هوایی
اگر چیلر هوایی باشد ، در کندانسور آن مبرد با هوای محیط اطرافش انتقال حرارت انجام می دهد و بنابراین چیلر هوایی باید در محیط آزاد و مرتبط با هوا نصب گردد. این انتقال حرارت از طریق فن های محوری کندانسور به صورت اجباری با هوا انجام می شود. در انتخاب و محاسبه کندانسور هوایی به دو پارامتر ظرفیت ، مقدار دبی هوای مورد نیاز ، جهت انتقال حرارت نیاز است. هر چه دمای محیط اطراف کندانسور بیشتر باشد ، به کندانسور بزرگتری نیاز خواهد بود.
تخمین مصرف برق چیلر تراکمی
به طور تقریبی می توان برای محاسبه میزان جریان سه فاز لازم برای چیلر تراکمی به ازای هر تن تبرید از ظرفیت چیلر ، 1.6 آمپر در نظر گرفت. در واقع مصرف عمده برق مصرفی چیلر توسط کمپرسور های آن است و فن های اواپراتور و کندانسور درصد کمی از مصرف برق را سهیم هستند.
نکات اجرایی نصب چیلر تراکمی
- طبق استاندارد ARI590-76 ضریب رسوب گذاری برای چیلر های تراکمی با کمپرسور های رفت و برگشتی که در ایران از سایر چیلر ها متداول تر است ، 0.0005 ( ft^2.F.h/Btu ) تعیین شده است.
- برای جلوگیری از انتقال ارتعاش و سروصدا باید لوله های آب متصل به اواپراتور و کندانسور مجهز به لرزه گیر باشند.
- اطراف محل نصب چیلر باید بین 46 تا 60 اینچ به منظور سرویس و انجام تعمیرات باز باشد و فضای پشت یا جلوی چیلر تقریبا به اندازه طول آن به دیوار یا دستگاه های دیگر فاصله داشته باشد تا امکان تعویض ، نظافت و رسوب گیری لوله های مسی اواپراتور و کندانسور وجود داشته باشد.
- ارتفاع فونداسیون به اندازه 4 تا 6 اینچ از کف تمام شده برای چیلر تراکمی کافی است و ابعاد فونداسیون باید از هر طرف به اندازه 4 اینچ بزرگ تر از سطح زیرین یا شاسی چیلر تراکمی باشد. فونداسیون باید مسلح بوده و با در نظر گرفتن سطوح فلزی مانند ناودانی یا نبشی در ساختار فونداسیون باید امکان مهار چیلر بر روی فونداسیون وجود داشته باشد.
- چنانچه بار سرمایشی کمتر از 200 تن تبرید باشد بهتر است از چیلر تراکمی مجهز به کمپرسور رفت و برگشتی استفاده شود. در بار های بیشتر می توان از دو یا چند چیلر تراکمی سیلندر پیستونی با آرایش موازی استفاده نمود مشروط بر اینکه چیلر های مورد استفاده هم ظرفیت و مشابه باشند. در بار های بیشتر از 200 تن تبرید امکان استفاده از سایر انواع چیلر به ویژه چیلر های گریز از مرکز نیز وجود دارد. در هر صورت بهتر است در بار های زیاد به جای استفاده از یک دستگاه چیلر ، از حداقل دو دستگاه چیلر استفاده کرد به نحوی که هر یک از چیلر ها امکان تامین 75% بار کل را داشته باشند. تحت چنین شرایطی امکان تعمیر و سرویس برای یکی از چیلر ها در اوقات اضطراری وجود داشته و در عین حال عملکرد سیستم در تامین بار های جزیی بهینه تر خواهد بود.
- مبردی که از یک سیستم تبرید بازیافت می شود نباید در سیستم دیگری غیر از سیستمی که این مبرد از آن بازیافت شده ، به کار برده شود. مبرد بازیافتی باید پیش از استفاده دوباره از فیلتر بگذرد و خشک شود. اگر در مبرد بازیافتی علایم آشکار آلودگی مشاهده شود ، نباید آن را دوباره به کار برد ، مگر آن که مجددا بازیافت شود.
- موتورخانه تبرید باید آشکار ساز نشت مبرد با اعلام خطر دیداری و شنیداری داشته باشد و آشکارساز یا لوله نمونه گیری که هوا را به سمت آشکار ساز هدایت می کند باید در محلی از موتورخانه نصب شود که مبرد نشت یافته احتمالی بیشترین تراکم را داشته باشد. آشکار ساز و اعلام خطر باید در محل مورد تایید نصب شود.
- لوله های فولادی برق نباید به طور مستقیم به تابلوی برق منصوبه روی چیلر تراکمی متصل شوند. بلکه برای اتصال لوله های فولادی برق به تابلو ها باید از لوله ی قابل انعطاف استفاده شود تا لرزش چیلر به لوله های برق منتقل نشود.
جهت آشنایی با انواع چیلرهای تراکمی و نحوه عملکرد ، ویژگی ها و شرایط کارکرد آن ها اینجا را کلیک کنید!
بدون دیدگاه