طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان های اداری

طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان های اداری

معمولا ساختمان های اداری متشکل از فضاهای دارای دیوارهای مشرف به هوای آزاد یا پیرامونی و فضاهای میانی هستند. بار فضاهای پیرامونی متغیر است و عموما در فصل زمستان نیاز به گرمایش دارند. در فصول معتدل ممکن است فضاهای یک ضلع ساختمان نیاز به گرمایش و فضاهای دیگر نیازمند سرمایش باشند .در طراحی تاسیسات ساختمان اداری فضاهای میانی ساختمان به دلیل وجود بار های حرارتی ناشی از روشنایی ، تجهیزات اداری و افراد ، در تمام طول سال نیازمند سرمایش هستند. تهویه مطبوع فضاهای میانی غالبا توسط سیستم های هوارسان حجم متغیر تامین می گردد تا بتوان شرایط داخل را در هنگام بار ناقص نیز کنترل کرد.

برای اقتصادی بودن طرح سیستم تهویه مطبوع ساختمان های اداری باید نحوه استفاده و ساعات کار ساختمان را به خوبی دانست . بار سیستم روشنایی بخش عمده ای از بار کل ساختمان های اداری را تشکیل می دهد.

مفاهیم و نکات طراحی تاسیسات مکانیکی

1) برخی از ساختمان های اداری بزرگ دارای مکان هایی از قبیل فروشگاه ، رستوران ، مراکز اطلاع رسانی ، مراکز ارتباطات  و استودیو های رادیو و تلویزیون هستند. چون ساعات کار و معیار های طراحی سیستم های تهویه مطبوع فروشگاه ها ، بانک ها و رستوران ها با ساختمان های اداری متفاوت است ، باید این مکان ها دارای سیستم توزیع هوا و در برخی موارد تجهیزات سرمایشی خاص خود باشند.

2) گاهی اوقات برای ورودی های اصلی و راهرو ها ، سیستم تهویه مطبوع مجزا در نظر می گیرند زیرا این فضاها محل تماس هوای خارج و داخل هستند. بسیاری از مهندسان بر این باور هستند برای جلوگیری از شوک به افراد در هنگام ورود به ساختمان ، بهتر است درجه حرارت ورودی ها را در تابستان 4 تا 6 درجه بالاتر از درجه حرارت اداره در نظر گرفت.

3) در ساختمان های اداری به ندرت پیش می آید که از صد درصد هوای تازه استفاده شود و اکثر ساختمان های اداری براساس حداقل هوای تازه مورد نیاز طراحی می شود. در هنگام استفاده از سیستم صرفه جو باید سیستم ها را منطقه بندی کرد و برای منطقه میانی و هر منطقه اصلی در پیرامون ساختمان یک سیستم توزیع مجزا در نظر گرفت تا از گرم کردن بی دلیل هوای تازه و اتلاف انرژی جلوگیری شود.

5) در ساختمان های اداری مرتفع عموما برای مناطق پیرامونی از سیستم های دو کانالی ، فن کویل یا فن کویل با کانال هوای تازه استفاده می گردد. در هنگام به کار بردن سیستم فن کویل یا فن کویل با هوای تازه برای مناطق پیرامونی ، باید برای مناطق میانی از سیستم هوارسان مجزا استفاده کرد. در برخی از ساختمان های اداری از سیستم های هوارسان با حجم هوای متغیر استفاده می شود.

6) در ساختمان اداری که فاقد سیکل صرفه جو هستند، در هر طبقه یک واحد هوارسان چند منطقه ای با مسیر کنارگذر نصب می گردد و برای هر یک از فضاهای مناطق بیرونی از کویل گرمایشی استفاده می کنند. این سیستم ها به این دلیل متداول است که توان مصرفی بادزن و سرمایه گذاری اولیه آن ها کم است و یاعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شوند. به علاوه این امکان را فراهم می کند تا برنامه کارکرد هر منطقه مستقل از برنامه کارکرد سایر مناطق تنظیم شود.

7) در بسیاری از سیستم های بازیافت حرارت ، سیستم تخلیه هوا به گونه ای طراحی شده است که هوا در مسیر خروج خود از روی چراغ های سیستم روشنایی عبور کند و بدین ترتیب حدود 30% انرژی حرارتی سیستم را جذب و به بیرون دفع میکند. در این صورت عمر چراغ ها نیز به دلیل خنک تر شدن آن ها افزایش خواهد یافت.

8) اگرچه استفاده از سقف کاذب به عنوان محفظه هوای برگشت باعث کاهش طول کانال کشی و حتی ارتفاع کف تا کف طبقات ساختمان خواهد شد ، ولی ممکن است موازنه ی هوا در ساختمان را با مشکل مواجه سازد. مشکلاتی که در این رابطه احتمال دارد ایجاد شود عبارتند از:

• نشت هوا از درز ها
• انتقال صدا بین اتاق ها
• بیشتر بودن مقدار هوای عبوری از دریچه های نزدیک به کلکتور برگشت هوا که موجب غیریکنواختی حرکت هوا و احمالا تولید صدا می شود.

9) مساحت مورد نیاز برای تجهیزات الکتریکی و مکانیکی ساختمان های اداری حدود 8 تا 10 درصد مساحت ناخالص ساختمان می باشد. برای ساختمان هایی که هوارسان در درون طبقات نصب می شوند ، ارتفاع مورد نیاز اتاق هوارسان در درون طبقات نصب می شود ، ارتفاع مورد نیاز اتاق هوارسان با توجه به سیستم توزیع و پیچیدگی و تراکم تجهیزات حدود 10 تا 18FT خواهد بود. در طبقاتی که از سیستم های اندکسیونی برای مناطق پیرامونی ساختمان استفاده می شود ، حدود 1 تا 3% مساحت توسط این تجهیزات اشغال می شود.

10) مساحت بازشو های داخلی ساختمان 3 تا 5% مساحت ناخالص هر طبقه نیاز می باشد. تجهیزات الکتریکی و تاسیساتی بهداشتی نیز به طور متوسط حدود 1 تا 3% مساحت ناخالص طبقه را اشغال می کند.

11) هنگامی که دستگاه های مرکزی برای تغذیه چند طبقه استفاده می شود، فضای باز شو های طبقه بستگی به تعداد اتاق های محل نصب هواساز دارد. در اینگونه موارد ، تهویه مطبوع 8 تا 20 طبقه ساختمان توسط یک اتاق هوارسان تامین می گردد. اگر تعداد طبقات تحت تغذیه هوارسان بیشتر باشد ، مساحت بازشو های لازم برای عبور کانال ها و مساحت لازم برای نصب تجهیزات نیز افزایش خواهد یافت و بالتبع آن مساحت و ارتفاع اتاق تجهیزات نیز افزایش می یابد.

12) در طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان اداری وقتی برای هر طبقه یک اتاق هواساز اختصاصی در نظر گرفته شود ، علاوه بر بی نیازی به باز شو برای عبور کانال ها ، مساحت کل مورد نیاز اتاق های هوارسان ها نیز بیشتر از حالتی که یک هواساز چندین طبقه را پوشش می دهد نخواهد شد. در چنین وضعیتی اندازه تجهیزات کوچکتر شده ولی هزینه بهره برداری افزایش می یابد. استفاده از هوارسان های متعدد باعث کاهش هزینه های مصرف انرژی می شود زیرا در اینصورت می توان دستگاه های مربوط به فضاهای خالی را خاموش کرد. همچنین هزینه های ساخت کانال های توزیع هوای پرفشار نیر از بین خواهد رفت.

توجه) کارفرماینان و صاحبان ساختمان ها جهت مشاوره در زمینه طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان اداری خود می توانند با مهندسین مجموعه نوین طرح تماس بگیرند و از خدمات این مجموعه بهره مند شوند.